Hayal kırıklıkları, kırıntıları…

Zaman zaman insan kendisine ve çevresine bakar ve zoraki bir yarım gülümseme ile "kimler bir yalanı yaşıyor? Kimler gerçeği ?" düşüncesine dalmaz mı?.. O inceden gülümsemenin içinde güven duygusu ile bir zar gibi sarılı hayalleriniz, gerçekleriniz, umutlarınızın kırıklığı yok mudur?

      Her defasında birinizin diğerinden biraz daha, biraz daha uzaklaşmasına neden olan, diğerinin biraz daha batmasını sağlayan pembe, beyaz, sarı veya her ne renk ise işte o yalancıklar, yalanlar, tutarsızlıklar...

      Evet, işte o yalanın ortaya çıkmasa birçok şeyi öyle alıp götürür ki, kalan tek şey "sahte bir yaşam" duygusudur.

      Kocaman bir şok yaşatır insana. İşte o an hissettiğin o "güven" depremi, ortada mutluluk, sevgi adına ne varsa silip süpürürken, umut kalelerini içten içe kemirir, masal kahramanlarına sitem eder, yalnızlaşır, sessizleşerek sitem eder, sitem eder. Ve böyle bir yalan yaşamında yaşamak ise çok zordur. Susarsın, dilsiz dalgalar gibi kıyılara vurursun. O andan itibaren birçok duyguların, yağan yağmurlar gibi yalanlarla ıslanan bir yoldur; kaygandır her zaman.

      Hiç bir şey yalan gözleri görmek kadar acı ver(e)mez insana. Yolda yürürken bile onlarca “sen”le karşılaşırsın, onlarca “sen”le çıkar karşına... Şu cafedeki garson kız, köşe başında duran kadın, tiyatro sahnesinde tango yapan kadın, otobüs bekleyen insanlardan biri... Ve onlarca “sen” işte.

      Oysa sık sık gözlerin hiçbir zaman yalan söyleyemeyeceğini anlatırız. Ve gün gelir, zaman içinde içine bir ürperti gibi doğan ve bastırdığın duygulardan sonra ilk defa böylesine yalan söyleyebilen birinin, öylesine “aldatabilen gözlerini” görürsün.

      O güzel gözlerin ardında birçok şey seçilebilir. En umulmadık, en beklenmedik zamanlarda çıkar karşına, güneşli bir yaz günü yağan yağmurlar gibi ve her şeyin ötesinde hayatınızda uzun, çapraşık, pek iç açıcı olmayan aptalca yalanlarla dolu bir yol olur…

      Labirentlerden oluşan bir yol, kendisinin de içinde kaybolacağı bir yol…

      Peki; "Çiçeği solduran sahibi değil midir?”

      Ve sonrasında o kurumuş çiçekler kitap aralarında saklanır; bir anı, bir yaşam, bir masal olur romanın sarı sayfalarına düşmüş...

      Neden? Sadece bir yalancık… Pembe, beyaz, gri veya hangi renk ise bir yalancık, bir tutarsızlıktır.

      Siz siz olun, kadraja bıraktığınız her zaman içten bir gülümseme olsun.

(Erol ASLAN)

erolaslan@bizkadiniz.com

    27 Kasım 2011

   Yazarın önceki yazıları
   .Hayaller başarının ilk adımıdır...
   .Sonbaharınızdan, sonbaharımıza hoş geldiniz…
   .Kendi sevinçlerinizi yaratın..
   .Sevgi yağmuru
   .Ne küs, ne yalnız, ne de aşık…
   .Yarım yamalak ezberlenen bir şarkı…
   .Kadınlar… Ah şu kadınlar yok mu
   .Yalnızlık, yalnızlığımızı çeker olsun…
   .Ağlamadan Özle...
   .Düşbozan… Aşkbozan… b/AŞK/alaşım…
   .Peki, kadınlar...
   .Anılar Çerçevesi
   .Sahi, nedir aşk...
   .Bir önyargının portresi…
   .En güzeli
   .Bir hayal bin öykü…
   .Vazonun özlemindeki çiçek…
   .Hırsızı oldun duygularımın…
   .Kadın’ın Fısıltısı
   .Gözlerine kandığın o an…
   .Farklı mı olmalısınız, farkında mı olmalısınız?
   .Aşk ve Özlem
   .Adını hecelerken
   .Varsın yalanın olayım…
   .Aşkın kırmızısı yalanın pembesi
   .Dün seni anlamak istedim…
   .Adı Masaldı
   .Sevdiğim kadın şiire dönüşürken…
   .Öyle Bir Şansım Olsaydı…
   .Kadın... Şarkı ve Çiçek
   .Önyargı(sız ) ve Tutkulu
   .Jupiterin Pervasız Kızı
   .Bahar Ruhlu, Sonbahar Huylu Kadın
   .İlk öpücük gibi
   .Doğru adam doğru kadın
   .Kahve kokusundaki gizem…
   .Sana Mektuplar -Yarım kalmışlığının ertesinde
   .Sana Mektuplar

Güncel

.Mucizevi Bir A.Ş.K.Öyküsü

.Sürüden Ayrılmaya Hazır mısınız

.AÇEV Birleşmiş Milletler de Kadına Yönelik Şiddeti Anlattı

.Kadın Haklarında İlerleme Durdu

.Hayykitap-Ayı Olmayan Ayı

.Yüzlerce kadın şiddete karşı dansla ayaklandı

.Işık ve Cam 2 Adlı Sergi

.Dr. Beyin

.Seda Diker-Aslında Ayrılık Yoktur

.Otuz Yaşa Mektuplar

.Zamane Aşkları

.Kusursuz Mutluluğa Doğru- Bir İki Üç Sıçra