İletişimin İletişimsizleri…

Kızlarla yıllardan beri Moda’da sık sık buluşup Kadir’in yerine gideriz. Kimin başı dertteyse, kim aşıksa, kimin sıkıntısı varsa grup hemen organize olur ve topluca Moda’ya terapiye gidilir. Pastaneden nevaleler alınır, çaylar ısmarlanır, sohbet koyuldukça da kahveler içilip, fallar bakılır.
Herkes rahatlamış vaziyette, bir sonraki sefere dek dağılınır.
Karda bile oturup sohbet etmişliğimiz vardır..
Muhabbet o kadar hararetli olurdu ki, benim gibi soba başı şahsiyeti bile, üşümeye fırsat bulamaz.
Çok uzun zamandır artık terapi yerine, gırgır yapıyoruz. En son buluştuğumuzda da eski okul ve staj anılarımızı tazeledik.
Şimdi hiçbirimiz gazetecilik mesleğini yapmasa da zamanında hepimiz farklı farklı dergi, gazete ve televizyonlarda çalıştık ya da staj yaptık.
Hele Yeliz’in bir Cumhuriyet Gazetesi macerası var ki evlere şenlik.
Bizim ki Cumhuriyet’te işe başlıyor. Acemi olduğundan basit bir habere gönderiyorlar.
Haberin konusu; Rahmetli Sakıp Sabancı’nın alacağı bir ödül. Yanına bir arkadaşını da alıyor gidiyorlar ödülün verileceği mekana. Bütün gazeteciler ayakta, Sabancı’yı bekliyor.
Yeliz, arkadaşıyla birlikte davetlilerin arasına oturuyor. Kendisi protokol ya! O da yetmezmiş gibi bir de leblebi yemeğe başlıyor.
Ödül veriliyor. Bütün gazeteciler Sabancı çıkarken peşi sıra takipte, bizimki ise hala leblebi tıkınmakta. İş bitti diyerek gazeteye dönüp haberi yazıyor. Huzur içinde evine, kuştüyü yatağına dönüyor. Ertesi gün, Cumhuriyet hariç, tüm gazetelerde ödül sonrası, Sabancı’nın hükümete yaptığı ağır bir eleştirisi yayınlanıyor. Tabii bizimkinin gazetesinde böyle bir haber yok. Hakkıyla iyi bir fırça yiyiyor, yiyiyor ama işe yaramamış ki şimdi postacı oldu ve iletişimi posta kanalıyla yürütüyor.

Aslı ise, o dönemde ATV’de çalışıyor. İnanılmaz azimli, azimlide bizim pamuk tenli, 175 cm boyuyla kızımız birden karşı cinsin dikkatini çekip pek popüler oluyor. Adamlar kime çattıklarının pek farkında olmadan, bizimkini içki içmeye, akşam yemeğine falan çağırıyorlar.
Aslı’nın ya sabır kısmı pek uzun sürmüyor. S….len ben bu işin içine deyip ayrılıyor.
Şimdi bir call centerda çalışıyor, o da telefon telleriyle iletişimini sağlıyor.

Cumhuriyet, ATV derken ben de Star Gazetesi’nde stajdayım. Dediler ki; seni sayfa sekreteryası kısmına alalım, Mac’te, quark express programını öğren. “O ne ya!
Ben gazetecilik okuyorum, grafiker mi olacam. Ne işim var benim, onun bunun yazdığı yazıyı, başkasının bulduğu haberi, sayfa ortamında, oraya buraya yerleştirecem. “Diyeceğim ama, yemedi demedim.
Bir tarafta cehennmem sıcağı, bir tarafta klimalı mis ortam.
Sokak sokak muhabirlik yapacağına takıl burada sonra bakarsın.
Bir kaç ay gittim geldim. Daha doğrusu, ister gidiyorum, ister gitmiyorum. Maaşım yok ya, kafama göre.
Hiç unuttmam beni staja alan biri vardı, hadi artık dedi bir fotoğraf makinası edin sokaklara çık, muhabirliğe başla.
E! Hadi bari, dememe kalmadan, ağustos depremi oldu. O hengâmede ben gitsem ne olacak diye düşündüm, düşünüş o düşünüş bir daha Star’ı görmedim. Starda olamadım.
Benim sonradan yaptığım, ama artık yapmadığım emlak işinde, iletişim becerilerimi kullandım.(!)
Şimdi de karşınızdayım.

Hep olumsuz örnekler yok tabii ki. Esen, okul zamanında dergiciliğe başladı. Sonrasında sağlam röportajlar yaptı ve güzel yazılar yazdı. Şimdi büyük bir yayınevinin Halkla İlişkiler Müdürü, Oh! Hiç olmazsa birimiz müdür oldu demeye kalmadan, geçen gün;” İşime ve ünvanıma rağmen bir temizlikçinin aldığı maaş kadar alıyorum.” deyince, hepimizin canı sıkıldı. Ha bu arada Esen, iki lisanı ana dili gibi konuşur.

Evrim ise başka bir alem. Bir çoğumuz onu takip etmeği artık bıraktık.
Bir bakarız Bodrum’da tatilde, bir bakarız işe girmiş Antalya’da Altın Portakal’da. Daha biz ne yapıyorsun orada, demeye kalmadan, ben çıktım yahu adamı it gibi çalıştırıyorlar der. Hayda! Sonra arar, ben Kanada’ya lisan öğrenmeye gidiyorum der. Daha biz küfürümüzü ağzımıza alıp sarfetmeden, o öğrenip gelmiş olur, çocuklar ben artık master öğrencisiyim der sonra yine tatile gider. Biz yorgun düşeriz o hala enerji doludur.
Bu işe en çok Yeliz bozulur. Postaneden küfür dolu postalar atar.

Sonuçta hepimiz elimizde diplomalarımız accaip iletişim kuran tipler olduk.
Bizde ki çene başkada kimsede yok. İletişim kuramayacağımız insan da yok.
Bizi Gazeteci yapmayanlar utansın, yetmez üzerine Kader’de utansın.

sibelsezer@bizkadiniz.com

    20 Temmuz 2009

   Yazarın önceki yazıları
   .Seattle’ da İngilizce Öğreniyorum
   .Victoria Secret Kızı Olacağım (!)
   .Hindistan’a Evlenmeye Gidiyorum
   .Dosta Bir Mektup
   .Unutmuşum!
   .Bir Rüya
   .Masallar
   .Esaretin Bedeli
   .Yaz Geliyor
   .Antidepresan
   .Çirkin Erkek Yoktur Az Bira Vardır
   .35 Yaş
   .Trafik
   .İnternetim Canım Benim
   .Yunanistan
   .Kırmızı
   .Kadın Nüfusu
   .İki Hikaye
   .Tasarım Yaparım, Şarap Tadarım
   .Agresifim
   .Fevziye ile Ziya
   .Entelim, Dantelim, Kültürlüyüm
   .Parti Kızı
   .Üç Kadının Kısa Öyküsü
   .Uçak Korkusu
   .Bağımlıyım
   .Salsa Kursu
   .Doğrucu Davut
   .Büyükada
   .Boşanmak
   .Diyet
   .Ah! Şu Erkekler…
   .Beyoğlu; İstiklâl Caddesi
   .Koç Kadını
   .Göcek ve Alman Kurt’u
   .Yedim, İçtim, Gezdim, Tozdum
   .İspanya ve Espadrillerim
   .İstanbul
   .Jartiyer
   .G-String
   .Kaşına da Gözüne de…
   .Kastanyet almaya İspanya’ya gidiyorum.
   .Ali ile Ayşe
   .Ver Allahım Ver…
   .Tarçınnn…
   .Mazeretim var Sendromluyum…
   .10 Adımda Flört Rehberiniz
   .Saroz’da Bi Daldım Bi Çıktım Bi Yıldız Buldum Dalgıç Oldum Heyoooo…
   .Göcek’ten Bildiriyorum...
   .Kıyıköy
   .Sadakat mi o da ne?
   .Mezarımı Derin Kazmayın…… ki, çıkabileyim…..
   .Bi Tam Bi Öğrenci…
   .Mezar Taşıma İngilizceyi Öğrenemeden Gitti Diye Yazın…
   .Geç Oldu Ama Artık Öğrendim…
   .Sporum Geldi Tutmayın Beni
   .Yamyamlar Fas Yollarında…
   .Alt Komşunun Sardunyaları…
   .Hepinize Merhaba

Güncel

.Mucizevi Bir A.Ş.K.Öyküsü

.Sürüden Ayrılmaya Hazır mısınız

.AÇEV Birleşmiş Milletler de Kadına Yönelik Şiddeti Anlattı

.Kadın Haklarında İlerleme Durdu

.Hayykitap-Ayı Olmayan Ayı

.Yüzlerce kadın şiddete karşı dansla ayaklandı

.Işık ve Cam 2 Adlı Sergi

.Dr. Beyin

.Seda Diker-Aslında Ayrılık Yoktur

.Otuz Yaşa Mektuplar

.Zamane Aşkları

.Kusursuz Mutluluğa Doğru- Bir İki Üç Sıçra